Przed wykonaniem każdego badania zawsze trzeba sprawdzić jak prawidłowo się do niego przygotować. Pamiętajmy,
że odpowiednie przygotowanie zwiększa efektywność oraz wiarygodność wyników badania. Daje nam, to szansę na szybszą
i lepszą diagnozę oraz ocenę stanu zdrowia naszego organizmu.

Zapraszamy do zapoznania się z naszym poradnikiem

Przygotowanie do USG jamy brzusznej

Dzień przed badaniem:

  • dieta lekkostrawna, z wyłączeniem jarzyn, owoców, ciemnego pieczywa,
  • przyjąc Espumisan 3 x 2 kapsułki – najlepiej po głównych posiłkach.
     

W dniu badania:

  • rano przyjąć 2 kapsułki Espumisanu, popijając małą ilością wody,
  • 6 – 7 godzin przed badaniem nie wolno przyjmować żadnych pokarmów stałych, napojów gazowanych, kawy, mocnej herbaty, żuć gumy, palić papierosów, bez wysiłku.
Przygotowanie do USG jamy brzusznej i pęcherza moczowego

Dzień przed badaniem:

  • dieta lekkostrawna, z wyłączeniem jarzyn, owoców, ciemnego pieczywa,
  • przyjąc Espumisan 3 x 2 kapsułki – najlepiej po głównych posiłkach.
     

W dniu badania,

  • rano przyjąć 2 kapsułki Espumisanu, popijając małą ilością wody,
  • 6 – 7 godzin przed badaniem nie wolno przyjmować żadnych pokarmów stałych, napojów gazowanych, kawy, mocnej herbaty, żuć gumy, palić papierosów, bez wysiłku,
  • na 1 godzinę przed badaniem wypić 1 – 1,5 L niegazowanej wody i nie oddawać moczu.

Na badanie zgłosić się z uczuciem parcia na pęcherz moczowy.

Przygotowanie do USG transrektalnego

Dzień przed badaniem wieczorem lewatywa, w dniu badania rano lewatywa.

Na badanie zgłosić się z pełnym pęcherzem.

Przygotowanie do pobierania krwi na badania analityczne

Na pobranie krwi do badań analitycznych należy zgłosić się:

  • na czczo,
  • po przespanej nocy,
  • w godzinach porannych (7 – 10),
  • w miarę możliwości po odstawieniu leków i preparatów witaminowych (po konsultacji z lekarzem),
  • w dniu poprzedzającym badanie należy ograniczyć wysiłek fizyczny, stosować normalną mieszaną dietę oraz nie spożywać alkoholu.
     

Na pobranie krwi do badań nie powinno się zgłaszać:

  • w okresie głodzenia lub przyjmowania obfitych posiłków,
  • w okresie miesiączki.

W niektórych przypadkach wykonywane są badania krwi po posiłku i po przyjętych lekach. Badania takie wykonuje się wg wskazań lekarza.

Pobieranie nasienia do badania ogólnego
  • Termin badania należy ustalić telefonicznie w Laboratorium, w którym będzie ono wykonywane – dane teleadresowe naszych placówek znajdą Państwo na stronie.
  • Przed badaniem należy zachować minimum 3 dniową abstynencję płciową.
  • Całość, uzyskanego drogą masturbacji nasienia, należy oddać do jałowego pojemnika w wyznaczonym do tego celu pomieszczeniu, wskazanym przez personel Punktu Pobrań (jeżeli takie pomieszczenie jest dostępne lub w przypadku oddania nasienia poza Punktem Pobrań, dostarczyć materiał w temperaturze 20-37 C, maksymalnie do 60 min od oddania (optymalny czas – 30 min.).
Przygotowanie do badania USG prostaty przez powłoki brzuszne

Badanie obejmuje ocenę pęcherza moczowego, ogólna ocenę prostaty (gruczołu krokowego), oraz ocenę zalegania moczu po opróżnieniu pęcherza.

Warunkiem koniecznym do zbadania prostaty przez powłoki brzuszne, jest możliwie maksymalne wypełnienie pęcherza. W przeciwnym wypadku gazy w końcowym odcinku jelit, uniemożliwiają dostęp fali ultradźwiękowej do tego gruczołu.

Aby pęcherz moczowy był prawidłowo wypełniony, należy ponad godzinę przez wyznaczonym terminem badania wypić 1 do 1,5 litra niegazowanych płynów i nie oddawać moczu. Po pierwszej części badania pacjent wychodzi do łazienki i wraca do gabinetu w celu pomiaru ilości moczu pozostałej w pęcherzu.

Na badanie należy ( w miare możliwości) przynieść wyniki poprzednich badań USG danej okolicy, lub wyniki innych badań – dotyczących tego problemu.

Przygotowanie do RTG kręgosłupa i jamy brzusznej
  • Na dwa dni przed prześwietleniem nie spożywać pokarmów wzdymających jak: groch, fasola, kapusta, chleb razowy, owoce.
  • W przeddzień badania, najpóźniej do godz. 15.00 należy wziąć środek przeczyszczający.
  • Na badanie należy przyjść na czczo. Jeżeli ma się ono odbyć w godzinach popołudniowych, można zjeść lekkostrawne śniadanie.
Pobieranie moczu na posiew i badanie ogólne

Pobieranie moczu u dorosłych:

  • Do badania należy pobrać pierwszy mocz poranny. Mocz na posiew należy pobrać do sterylnego naczynia. Mocz na badanie ogólne do pojemnika jednorazowego użytku.
  • Przed pobraniem moczu należy dokładnie umyć ręce wodą i mydłem i wytrzeć je w czysty ręcznik.
  • Przed oddaniem moczu należy dokładnie umyć wodą i mydłem okolice cewki moczowej: Kobiety – okolice sromu od przodu w kierunku odbytu, Mężczyźni – żołądź po odsunięciu napletka.
  • Oddać mocz. Uwaga: pierwszą niewielką porcję należy oddać do toalety, w celu wypłukania cewki moczowej z bakterii i nabłonków. Kilka ml. moczu przeznaczonego na posiew należy oddać do sterylnego naczynia. Kilkadziesiąt mililitrów moczu (50-100 ml) przeznaczonego na badanie ogólne należy oddać do jednorazowego pojemnika. Końcową porcję moczu należy oddać do muszli klozetowej.
     

Pobieranie moczu na posiew u niemowląt lub małych dzieci:

  • Rozebrać dziecko od pasa w dół w ciepłym pomieszczeniu (najlepiej rano po karmieniu).
  • Umyć dokładnie okolicę ujścia cewki moczowej: dziewczynki – okolice sromu od przodu w kierunku odbytu, chłopcy – żołądź po odsunięciu napletka.
  • Unieść niemowlę w górę i masować mięśnie grzbietu wzdłuż kręgosłupa od góry ku dołowi. Z chwilą oddawania moczu podstawić przygotowany pojemnik, przepuszczając pierwszą porcję moczu tak jak podano wyżej. Uwaga: moczu na posiew nie należy pobierać do przylepianych woreczków!

Próbkę moczu należy jak najszybciej dostarczyć do laboratorium. Jeśli nie jest to możliwe, zamknięty pojemnik przechowywać w lodówce do czasu dostarczenia.

Pobieranie nasienia na posiew
  • Przygotować jałowy pojemnik. Jeśli lekarz zlecił wykonanie badania w kierunku beztlenowców, dodatkowo należy przygotować strzykawkę i igłę do iniekcji w nasadce zabezpieczającej ostrze.
  • Przed pobraniem nasienia należy dokładnie umyć wodą i mydłem ręce i prącie (należy odciągnąć napletek i umyć żołądź).
  • Oddać mocz do muszli klozetowej. Strumień moczu wypłukuje drobnoustroje kolonizujące początkowy odcinek cewki moczowej.
  • Oddać nasienie drogą masturbacji do jałowego pojemnika.
  • Próbkę przesłać do laboratorium w jałowym pojemniku – jeśli wykonywany będzie wyłącznie posiew tlenowy. Jeśli lekarz zlecił wykonanie posiewu beztlenowego, próbkę wciągnąć do jałowej strzykawki, usunąć ze środka nadmiar powietrza, zabezpieczyć strzykawkę igłą (Uwaga! Nie należy ściągać nasadki zabezpieczającej ostrze igły).
     

Próbkę w jałowym pojemniku lub strzykawce należy dostarczyć do laboratorium w najkrótszym możliwym czasie, jednak nie dłuższym niż
2 godz.

Pobieranie kału w kierunku nosicielstwa Salmonella i Shigella

Próbki kału do badania w kierunku nosicielstwa Salmonella i Shigella należy zbierać w ciągu trzech kolejnych dni. Przed rozpoczęciem zbiórki próbek należy zaopatrzyć się w punkcie pobrań w 3 wymazówki z podłożem transportowym Stuarta.

  • Przed oddaniem kału należy całkowicie opróżnić pęcherz moczowy.
  • Kał należy oddać do czystego, suchego naczynia (basen lub inny pojemnik przeznaczony do tego celu).
  • Za pomocą wymazówki należy pobrać próbkę kału i umieścić ją w podłożu transportowym.
  • Próbki w podłożu transportowym należy przechowywać w temperaturze pokojowej.
  • Na każdej próbce należy napisać datę i godzinę pobierania materiału.

Trzeciego dnia, tj. w dniu pobrania ostatniej próbki, w godzinach porannych należy dostarczyć wszystkie próbki do laboratorium.

ZBIÓRKA DOBOWA MOCZU

Zbiórkę dobową moczu przeprowadza się w okresie 24 godzin.

  • W dniu rozpoczęcia zbiórki dobowej pierwszą poranną porcję moczu należy oddać do muszli klozetowej.
  • Każdą następną porcję oddanego moczu należy w całości przenieść do pojemnika przeznaczonego do zbierania moczu. Należy zanotować godzinę rozpoczęcia zbiórki moczu.
  • Pojemnik ze zbieranym moczem należy przechowywać w lodówce.
  • Czynności zbierania każdej porcji moczu należy powtarzać aż do następnego dnia.
  • Następnego dnia rano zakończyć zbiórkę moczu o godzinie, w której ją rozpoczęto (tj. Jeśli zbiórkę rozpoczęto o godz. 7.00 należy ja zakończyć następnego dnia o godz. 7.00).
  • Po zakończeniu zbierania moczu należy dokładnie wymieszać całą zawartość pojemnika, zmierzyć jej objętość a następnie odlać próbkę (około 50-100ml) do jednorazowego pojemnika i dostarczyć do laboratorium.
  • Na kartce dołączonej do próbki należy koniecznie podać dokładny czas rozpoczęcia i zakończenia zbiórki, całkowitą objętość zebranego moczu.
     

Jeśli z jakiejś przyczyny choćby jedna porcja moczu, oddana w czasie dokonywanej zbiórki, nie została przeniesiona do pojemnika przeznaczonego do zbierania moczu, zbiórkę należy przeprowadzić ponownie w innym dniu.

Pobieranie kału na badanie mikrobiologiczne i analityczne

Do badania należy pobierać kał z kilku miejsc, szczególnie tych zawierających krew, śluz lub ropę, jeśli w stolcu widoczne są pasożyty należy oddzielić je od próbki kału, wypłukać wodą i przesłać w oddzielnym pojemniku zawierającym niewielką ilość 0,85% NaCl lub wody.

  • Przed oddaniem kału należy całkowicie opróżnić pęcherz moczowy.
  • Kał należy oddać do czystego naczynia (basen lub inny pojemnik przeznaczony do tego celu).
  • Za pomocą łyżeczki pojemnika transportowego pobrać próbkę o wielkości zależnej od rodzaju badania do badania bakteriologicznych, mykologicznych i wirusologicznych – próbka wielkości orzecha laskowego.
  • Do badań parazytologicznych i badania ogólnego – próbka wielkości orzecha włoskiego w przypadku kału płynnego do badania należy przesłać 2 – 3 ml.
     

Próbkę kału należy przesłać do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie od chwili pobrania. Dopuszczalne jest przechowywanie próbki
w temperaturze pokojowej do 2 godz., w czasie dłuższym wyłącznie w temperaturze lodówki.

W przypadku posiewu w kierunku Campylobacter, jeśli nie jest możliwe natychmiastowe przysłanie kału do laboratorium zaleca się przysłanie próbki w wymazówce z podłożem transportowym Stuarta.

Uwaga: Kał nie jest materiałem diagnostycznym do badania w kierunku owsików (Enterobius vermicularis). Do badania w tym kierunku należy pobrać wycier z odbytu przy pomocy zestawu pobranego z punktu pobrań lub zakupionego w aptece.

Przygotowanie do badania EKG Wysiłkowego

EKG wysiłkowe służy do oceny pracy serca podczas wysiłku. Test wykonywany jest na bieżni ruchomej. Badanie składa się z kilku etapów, podczas których zwiększa się stopniowo wysiłek jaki musi wykonać Pacjent. W tarkcie badania na bieżąco rejestrowane jest EKG oraz ciśnienie tętnicze krwi. Badanie jest wykonywane na zlecenie lekarza.

Wskazania do badania:

  • diagnostyka choroby wieńcowej,
  • stan po przebytym zawale mięśnia serca,
  • ustalenie leczenia farmakologicznego u osób z chorobą wieńcową, nadciśnieniem tętniczym i arytmii,
  • ocena skuteczności angioplastyki wieńcowej,
  • ocena zdolności fizycznej u sportowców.
     

Informacje przed badaniem:

  • na badanie należy zgłosić się ze skierowaniem od lekarza,
  • należy przedstawić wynik badania EKG spoczynkowego wykonanego najwyżej 1 miesiąc przed planowanym testem, oraz przedstawić do wglądu (jeżeli było wykonane) wynik echa serca oraz Holtera EKG a także ostatni wynik EKG wysiłkowego (jeżeli badanie było już wykonywane),
  • poinformować o aktualnie przyjmowanych lekach i przebytych chorobach serca.
     

Przygotowanie do badania:

  • na badanie należy zgłosić się ok. 2 godz. po lekkim posiłku,
  • w dniu badania nie należy wykonywać nadmiernego wysiłku, palić papierosów, pić mocnej kawy czy herbaty,
  • w dniu badania przyjąć zalecane stale leki, chyba że lekarz kierujący postanowi inaczej,
  • można zabrać ze sobą strój sportowy: buty na miękkiej podeszwie, spodnie dresowe lub szorty,
  • męższczyźni powinni zgolić gorną część kl. piersiowej,
  • podczas badania należy zgłaszać wszelkie nagłe dolegliwości (np. bol w kl. piersiowej, duszność, osłabienie, zawroty głowy).
     

Po badaniu:

  • wskazany jest kilkunastominutowy odpoczynek w poczekalni przed gabinetem,
  • z wynikiem badania należy zgłosić się do lekarza prowadzącego.